Chociaż większość mieszkańców Poznania bez problemu potrafi wskazać najdłuższe ulice miasta, to o wiele mniej osób wie, które z nich są najkrótsze. Jedną z takich ulic jest ulica Kącik, która mierzy zaledwie 22 metry. Poznajmy bliżej tę intrygującą część miasta i jej historię.

Ulica Kącik: skromna, lecz wyjątkowa

Ulica Kącik, choć krótka, odgrywa ciekawą rolę w krajobrazie Poznania. Rozpoczyna się na skrzyżowaniu z rynkiem Łazarskim i ciągnie się na południe przez 22 metry, po czym nagle się kończy. Wzdłuż tej niewielkiej przestrzeni znajdują się miejsca parkingowe oraz chodniki dla pieszych. Ciekawostką jest gruntowa droga w przedłużeniu ulicy, która pełni funkcję dodatkowego parkingu. Na tej krótkiej uliczce mieszczą się zaledwie trzy adresy: dwa lokale mieszkalne i jeden pawilon handlowy. Miejski Konserwator Zabytków dba o zachowanie jej zabytkowego charakteru.

Zmienne losy ulicy Kącik

Historia ulicy Kącik sięga połowy lat 30. XX wieku, kiedy to stała się częścią rozwijającej się dzielnicy Łazarz. Już w 1936 roku zyskała kanalizację, co podkreślało jej znaczenie w strukturze miasta. Początkowo nosiła nazwę „Kącik”, która doskonale oddawała jej kameralny urok. W czasach II wojny światowej, po zajęciu Poznania przez wojska niemieckie, ulica została przemianowana na Stieglitzweg w ramach polityki germanizacyjnej. Jednak po wojnie, w 1946 roku, przywrócono jej pierwotną nazwę, co podkreśliło jej polski charakter. Dzięki swojej nieprzerwanej obecności przez dekady stała się świadkiem wielu historycznych zawirowań, które miały miejsce w Poznaniu w XX wieku.

Choć ulica Kącik mierzy zaledwie 22 metry, jej historia oraz funkcja w miejskim krajobrazie czynią ją unikalnym fragmentem stolicy Wielkopolski. Stanowi nie tylko urbanistyczną ciekawostkę, ale także cenny element dziedzictwa kulturowego miasta.